در یکی از بزرگترین دستاوردهای بشر، فضاپیمای ساخت دست انسان «وویجر1» که در سال 1977 توسط ناسا به فضا پرتاب شده بود، اکنون پس از 35 سال در لبه فضای میان ستارهیی قرار گرفته و در حال سفر به اعماق بیشتر منظومه شمسی است. کاوشگر وویجر
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این فضاپیما که به عنوان اولین جسم ساخت دست انسان در حال سفر به فضای میان ستارهیی بوده، اکنون در فاصله حدود 18 میلیارد کیلومتری از زمین قرار داشته و فاصله آن با سرعت 10 کیلومتر در ثانیه در حال افزایش است.
وویجر 1 در حال ترک هلیوسفر است که آخرین نشانه از منظومه شمسی محسوب میشود.
این فضاپیما که هنوز ارتباط آن با زمین با امواج رادیویی با تاخیر 16 ساعته ادامه دارد، اکنون در حال تجربه حرارت بیشتری است.
وویجر 1 ذرات پرانرژی بیشتری در اطراف خود کشف کرده که به معنی قرار داشتن آن در لبه بیرونی سپر هلیوسفر است که مانند حبابی اطراف منظومه شمسی را فرا گرفته و از آن در برابر بادهای کیهانی فضای عمیق محافظت میکند.
وویجر در سال 2004 وارد هلیوسفر شد. پرتوهای خاص کیهانی به سختی وارد هلیوسفر می شود اما در ماه اخیر میزان این ذرات تا حدود 10 درصد افزایش داشته است.
البته این به معنی عبور این فضاپیما از این لبه نبوده بلکه نمایشگر نزدیک شدن به آن است.
به گفته محققان، این اولین بار است که یک فضاپیما در چنین فضایی قرار گرفته است.
عبور وویجر کار مشکلی بوده و به دلیل کم حجم شدن مولکولها، هیچ مرز و دیواری برای عبور باقی نخواهد ماند.
آنچه این فضاپیما در فضای عمیق با آن برخورد خواهد کرد هنوز روشن نیست اما ممکن است خلاء کامل در برابر دنبالهدارهای دوربرد باشد که هنوز در اطراف خورشید گردش میکنند.
دانشمندان انتظار دارند که نشانههای زیادی را در زمان عبور نهایی وویجر از این مرز از جمله تغییراتی در جهت میدان مغناطیسی و نوع باد مشاهده کنند چرا که باد میان ستارهیی بسیار آهستهتر، سردتر ومتمرکزتر از باد خورشیدی است.
وویجر 1 و کاوشگر همزاد آن، وویجر 2